(1979)8088,(1978)8086
• اين CPU ها، که از ديدگاه برنامه نويسی برابر هستند، پردازنده هائی بودند که روی اولين کامپيوترهای شخصی به کار رفته اند. دارای ثبات های 16 بيتی (AX، BX، CX، DX، SI، DI، BP، SP، CS، DS، SS، ES، IP و FLAGS ) هستند و تنها در مد حقيقی عمل می کردند. 8086 دارای گذرگاه داده 16 بيتی و گذرگاه آدرس 20 بيتی بود و بنا براين قابليت آدرس دهی تا 1 مگابايت حافظه را داشت و می توانست با داده های 8 يا 16 بيتی همزمان کار کند. 8088 با گذرگاه داده 8 بيتی به طراحان اجازه پيچيدگی کمتر و ارزانتر سيستم های کامپيوتری را می داد.
(1983)80286
• اين پردازنده، که در کامپيوترهای شخصی کلاس AT استفاده شد، دستورالعمل های جديدی را به زبان ماشين 8086/88 اضافه کرد. اما ويژگی اصلی آن مد محافظت شده 16 بيتی بود که در اين حالت می توانست تا 16 مگابايت حافظه را دسترسی پيدا کند. البته برنامه ها همچنان به سگمنت هائی تقسيم بندی می شدند که نمی توانستند بيشتر از 64K باشند.
(1986)80386
• اولين پردازنده 32 بيتی که توسط اينتل معرفی شد 80386 DX بود که علاوه بر حفظ سازگاری با پردازنده های قبلی اجرای عالی داشت. اين پردازنده چند ثبات را به 32 بيتی گسترش داد (EAX, EBX, ECX, EDX, ESI, EDI, EBP,ESP, EIP) و دو ثبات جديد 16 بيتی FS و GS را اضافه کرد. دارای گذرگاه های آدرس 32 بيتی بود و در مد محافظت شده 32 بيتی می توانست تا 4 گيگابايت حافظه فيزيکی را آدرس دهی کند. برنامه ها دوباره به سگمنت ها تقسيم می شدند اما اندازه هر سگمنت می توانست تا 4 گيگا بايت باشد. نسخه 16 بيتی آن 80386 SX با گذرگاه آدرس 24 و داده 16 بيتی در 1988 بيرون آمد که تنها تا 16 مگابايت را دسترسی داشت.
(1989)80486
• 80486 DX دارای حافظه نهان و کمک پردازنده رياضی در يک تراشه بود که حدود 50% سريع تر از 80386 بود. 80486 SX را هم معرفی شد که تنها پيوند آن با ميکروپروسسور رياضی وجود نداشت.
( 1993)Pentium/Pentium Pro
• پردازنده های 64 بيتی پنتيوم، که چند دستورالعمل را در يک زمان اجرا می کند، سرعت اجرای دستورالعمل ها را بالابردند. اين پردازنده ها دارای گذرگاه داده 64بيتی و گذرگاه آدرس 32 بيتی هستند. پنتيوم از نظر کارائی دوبار سريع تر از 80486 است و عمليات مميزشناور را سريع تر انجام می دهد درعين حال که کاملا با قبلی ها سازگاری دارد.
PentiumMMX
• اين پردازنده دستورات MMX (MultiMedia eXtensions) را به پنتيوم اضافه کرد. اين دستورالعمل ها می توانند عمليات گرافيکی معمول را سرعت ببخشند.
(1997)Pentium II
• اين پردازنده توسعه يافته پنتيوم است که قادر است 4 پردازنده را همزمان پشتيبانی کند و به 64 گيگابايت حافظه دسترسی دارد. درواقع يک پردازنده پنتيوم پرو همراه با دستورالعمل های MMX است.
(1999)Pentium III/(2002)Pentium IV
• اين پردازنده ها تنها سرعت اجرای دستورالعمل ها را بالا بردند.
• اين CPU ها، که از ديدگاه برنامه نويسی برابر هستند، پردازنده هائی بودند که روی اولين کامپيوترهای شخصی به کار رفته اند. دارای ثبات های 16 بيتی (AX، BX، CX، DX، SI، DI، BP، SP، CS، DS، SS، ES، IP و FLAGS ) هستند و تنها در مد حقيقی عمل می کردند. 8086 دارای گذرگاه داده 16 بيتی و گذرگاه آدرس 20 بيتی بود و بنا براين قابليت آدرس دهی تا 1 مگابايت حافظه را داشت و می توانست با داده های 8 يا 16 بيتی همزمان کار کند. 8088 با گذرگاه داده 8 بيتی به طراحان اجازه پيچيدگی کمتر و ارزانتر سيستم های کامپيوتری را می داد.
(1983)80286
• اين پردازنده، که در کامپيوترهای شخصی کلاس AT استفاده شد، دستورالعمل های جديدی را به زبان ماشين 8086/88 اضافه کرد. اما ويژگی اصلی آن مد محافظت شده 16 بيتی بود که در اين حالت می توانست تا 16 مگابايت حافظه را دسترسی پيدا کند. البته برنامه ها همچنان به سگمنت هائی تقسيم بندی می شدند که نمی توانستند بيشتر از 64K باشند.
(1986)80386
• اولين پردازنده 32 بيتی که توسط اينتل معرفی شد 80386 DX بود که علاوه بر حفظ سازگاری با پردازنده های قبلی اجرای عالی داشت. اين پردازنده چند ثبات را به 32 بيتی گسترش داد (EAX, EBX, ECX, EDX, ESI, EDI, EBP,ESP, EIP) و دو ثبات جديد 16 بيتی FS و GS را اضافه کرد. دارای گذرگاه های آدرس 32 بيتی بود و در مد محافظت شده 32 بيتی می توانست تا 4 گيگابايت حافظه فيزيکی را آدرس دهی کند. برنامه ها دوباره به سگمنت ها تقسيم می شدند اما اندازه هر سگمنت می توانست تا 4 گيگا بايت باشد. نسخه 16 بيتی آن 80386 SX با گذرگاه آدرس 24 و داده 16 بيتی در 1988 بيرون آمد که تنها تا 16 مگابايت را دسترسی داشت.
(1989)80486
• 80486 DX دارای حافظه نهان و کمک پردازنده رياضی در يک تراشه بود که حدود 50% سريع تر از 80386 بود. 80486 SX را هم معرفی شد که تنها پيوند آن با ميکروپروسسور رياضی وجود نداشت.
( 1993)Pentium/Pentium Pro
• پردازنده های 64 بيتی پنتيوم، که چند دستورالعمل را در يک زمان اجرا می کند، سرعت اجرای دستورالعمل ها را بالابردند. اين پردازنده ها دارای گذرگاه داده 64بيتی و گذرگاه آدرس 32 بيتی هستند. پنتيوم از نظر کارائی دوبار سريع تر از 80486 است و عمليات مميزشناور را سريع تر انجام می دهد درعين حال که کاملا با قبلی ها سازگاری دارد.
PentiumMMX
• اين پردازنده دستورات MMX (MultiMedia eXtensions) را به پنتيوم اضافه کرد. اين دستورالعمل ها می توانند عمليات گرافيکی معمول را سرعت ببخشند.
(1997)Pentium II
• اين پردازنده توسعه يافته پنتيوم است که قادر است 4 پردازنده را همزمان پشتيبانی کند و به 64 گيگابايت حافظه دسترسی دارد. درواقع يک پردازنده پنتيوم پرو همراه با دستورالعمل های MMX است.
(1999)Pentium III/(2002)Pentium IV
• اين پردازنده ها تنها سرعت اجرای دستورالعمل ها را بالا بردند.
|
دو پردازنده اينتل و AMD كاملا به هم فرق مي كنه
در اينتل ملاك برتري سرعتي هست كه بر حسب گيگا هرتز نوشته ميشه روپردازنده اما در AMD اينطوري نيست بنابراين با وجود Clock Speed يكسان تفاوتقيمت و حتي تفاوت كارايي بسياري دارند . ------------------ سوكت هم در واقعمحل نصب پردازنده روي مادربورد هست هر كدوم از دو شركت فوق سوكت هاي متفاوتياستفاده مي كنن . ----------------------- Athlon و Sempron دو سري ازپردازنده هاي AMD هستن در واقع سمپرون رده پايينتر Athlon هست با قدرت كمتر وقيمت كمتر . مثلا در اينگونه رده ها ميان Cache 2 رو نمي گذارن و قيمت كمتر ميشهو كارايي هم همينطور . اينتل هم پردازذنده هاي متفاوتي داره . Pentium , Celeron CPUهای AMD در سرعت های یکسان از نظر GHZ کارایی بسیاربالاتری را به علت طراحی موازی خود می دهند برای مثال یک AMD ATHLON 64 3000+ که ازنظر کارایی تقریبا با Intel Pentium 4- 3 GHZ یکسان است در سرعت 2.00 GHZ کار میکند. در مورد قیمت ها هم در جایی که کارایی یکسان بوده CPUهای AMD 20 یا 30 دلارارزان تر بوده اند.
سوکت محل نصب CPU روی Motherboard برای مثال Intel Pentium 4 های قدیمی در سوکت 478 نصب می شوند و جدید ها در سوکت 755 که از نوع LGA هست و AMD برای ATHLON XP & Sempron سوکت 754 و برای Athlon 64 سوکت 939 دارند. هم چنینسوکت جدید AM2 LGA از AMD در راه است. AMD Sempron = Intel Celeron برای مصارفخانگی و انجام کارهای ساده با میزان کاشه پایین 256 KB 384, KB AMD Athlon = Intel Pentium برای مصارف نیمه حرفه ای و ادارات با میزان کاشه متوسط 640 KB 512, KB AMD Athlon FX= Intel Pentium 4 Extreme Edition برای مصارف حرفه ای و انجامبازی ها به بهترین شکل AMD Athlon X2 = Intel Pentium D & EE برای انجامپردازش های سنگین با نرم افزارهای سنگین با میزان کاشه خیلی بالا 1024 KB , 2048 KB AMD Opteron = Intel Xeon برای سرور ها |
|
علت اصلي يكسان نبودن قيمت سي پي يوهاي اينتل كه با يك فركانس كار مي كنند در حافظهكش انها مي باشد كه سي پي يوهاي سلرون معمولا 128 256 512 كيلو بايت حافظه كش دارندولي در عوض سي پي يوهاي اينتل فول كش 1 يا 2 مگابايت و حتي در سي پي يوهاي سرور تا 16 مگابايت هم حافظه كش دارند كه باعث افزايش قيمت انها مي شود ولي در مورد اي امدي معمولا اتلن 640 كيلو بايت حافظه كش دارد ولي با اين حالسرعت اجراي كارهاي گرافيكي و بازي در اي ام دي خيلي بالاتر از اينتل است چون درونخود سي پي يو چيپست گرافيكي داره كه اينتل نداره
در مورد سوكت سي پي يو جايي استكه سي پي يو روي مادربورد قرار مي گيرد كه عدد ان نشان دهنده تعداد پين روي سي پييو مي باشد مثل سوكت 939 اي ام دي كه نشان مي دهد 939 تا پين داره البته سوكت 775اينتل كه داراي 775 تا پين مي باشد پينهاي ان روي مادربورد قرار دارد نه روي سيپي يو در مورد اتلن و سمپرون اتلن 939 پينه كه كارايي اتلن از سمپرون بالاتره در ضمن مقدار حافظه كش ان هم ازسمپرون بالاتره بارز ترین تفاوت این دو پردازنده ها در نوع برقراریارتباطشان با مموری هست .( ram) این یعنی اینکه مموری در پردازنده های اینتل توسطتراشه(chipset) مادر بورد کنترل میشه و تمام داده های توی رم باید برای رسیدن به سیپی یو از این چیپ ست عبور کنن . ولی تو AMD ها این جوری نیست . سی پی یو مستقیما بهرم وصله و در واقع خود سی پی یو مستقیما رم و کنترل می کنه . به مین خاطر هم هست کهیه کم دمای سی پی یو های AMD از سی پی یو های اینتل بیشتره اما این ابتکار AMD باعثشده که سرعت پردازش بیشتر بشه . به این تکنولوژی می گنHypertransport
( HT ( Hyper Threading
نياز نرم‌افزارهاي حرفه‌اي، تجارت الكترونيكي و بازي‌ها، براي پردازنده‌هاي قوي‌تر روز به روز افزايش مي يابد. درگذشته عمليات چند رشته اي به صورت نرم‌افزاري انجام ميشد، به گونه اي كه نرم‌افزار، دستورالعمل‌ها را به چند رشته تقسيم مي كرد و هر رشته توسط يك پردازنده در سيستم هاي چند پردازنده اي پردازش ميشد. درحاليكه در سال 2002 ، شركت اينتل با ابداع روش HT ، امكان انجام پردازش روي 2 رشته را به طور همزمان توسط يك پردازنده فراهم كرد. لازم به ذکر است که براي استفاده واقعي از اين فناوري بايد موارد زير همگي رعايت شده باشند: • پردازنده مجهز بهHT باشد. • سيستم عامل قابليت پشتيباني ازHT را داشته باشد. • چيپ ست مادربرد از HT پشتيباني كند. • بايوس مادربرد ازHT پشتيباني كند. • نرم‌افزار مورد استفاده هم ازHT پشتيباني كند. بديهي است كه اگر يكـي ازمـوارد فوق ازHT پشتيـباني نكـند، پردازندهHT ماننــد يك پردازنده بدون HT عمل خواهد كرد. پردازنده‌هاي مجهز به HT ، براي سيستم عامل‌هايي كه ازHT پشتيباني مي كنند، خود را به صورت 2 پردازنده جا مي زنند! البته اشتباه نكنيد، پردازنده‌هاي Mobile Intel Pentium4HT ، داراي يـك هسـته مي باشند كه توانايي اجراي 2 رشته را در هر لحظه داراست و نبايد آنها را با پردازنده‌هاي 2 هسته‌اي اشتباه گرفت. اگر تمام شرايط براي كاربرد HT مهيا باشد، انتظار بهبود كارايي را تا 40% خواهيم داشت. كاربرد اصلي اين پردازنده‌ها درنوت بوك‌هاي جايگزين PC يا Desktop Replacement مي‌باشد كه قدرت پردازش بالا، هدف اصلي آنها مي‌باشد و البته نقطه ضعف اصلي اين گونه نوت بوك‌ها مصرف بالاي توان و در نتيجه عمر كوتاه باطري نسبت به ساير نوت بوك‌ها مي‌باشد. پس اگر قصد انجام پردازش‌هاي سنگين مثل كليه موارد CAD ، 3D ، Render و… را داريد، بايد به سراغ نوت بوك‌هاي مجهز به اين پردازنده برويد و از قدرت بالاي آن لذت ببريد ولي به خاطر داشته باشيد كه معمولاً وزن اين نوت بوك‌ها بالاست و براي حمل، نياز به شانه‌هاي قوي دارد و همچنين سعي كنيد مدت طولاني از برق فاصله نگيريد كه اين نوت بوك تشنه برق است. يك هشدار
پردازنده ديگري به نام Mobile Intel Pentium4-M هم وجود دارد كه نام آن با پردازنده Mobile IntelPentium4 فقط دريك M تفاوت دارد! اما همين يكM منشأ تفاوت فاحشي بين اين دو مي‌باشد: اين پردازنده که در سال2002 ارائه شد، از چيپ ست قديميIntel 845 استفاده مي كرد و حداكثر فركانس آن به 2.6GHZ رسيد. مصرف توان اين پردازنده نسبت به ساير پردازنده‌هاي همزمان خودبسيار پايين( 1.3V ) مي‌باشد و در واقع Intel Pentium M كه به غلط بهCentrino معروف است، جايگزين اين پردازنده شد، هر چند از لحاظ معماري به هيچ وجه شباهتي به آن ندارد. در هر حال، توليد اين پردازنده متوقف شده و توجه داشته باشيد که بعضي از فروشندگان نوت بوك، اين پردازنده را همان MobileIntel Pentium4 معرفي مي كنند و ادعا دارند كه حرفM آن به معناي موبايل تر شدن پردازنده مي‌باشد! هرچند اين پردازنده داراي راندمان بالا همراه با مصرف توان پايين مي‌باشد ولي دوران آن سپري |
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
تبادل
لینک هوشمند
